Literatura niderlandzka
(Rozmowy) o współczesnej literaturze niderlandzkiej – strona prowadzona przez Fundację Literatura
Menno Wigman
Latem wszystkie miasta śmierdzą – taki tytuł nosił jego debiutancki tomik. Mimo to piętnaście lat później został Poetą Miejskim Amsterdamu.
Menno Wigman to jeden z najważniejszych holenderskich poetów średniego pokolenia. Urodził się z 1966 roku w szarym i nudnym Beverwijk, a wychował w niewielkim Santpoort (mieście, w którym przez 4 lata mieszkał Kartezjusz), niedaleko Haarlemu.
Poezja pasjonowała go od najmłodszych lat. Kiedy miał 19 lat wydał, w niewielkim wydawnictwie publikującym małe nakłady, pierwszy tomik (Two poems). W sumie wydawnictwo Mercator Press opublikowało siedem jego romików.
Od 1984 r. Wigman mieszkał w Amsterdamie, gdzie studiował niderlandystykę. Tematem jego pracy magisterskiej były wiersze wierszy wcześnie zmarłego poety Nico Sloterhouwera. Wigman pracował wówczas w antykwariacie i nadal pisał. Własnym sumptem wydał kolejny tomik, a także literackie czasopismo, które sam założył i którego był jedynym autorem (publikującym pod kilkoma pseudonimami).
Oficjalnie zadebiutował dopiero w 1997 roku, kiedy to ukazał się jego tomik ‘s Zomers stinken alle steden (Latem wszystkie miasta śmierdzą). Tomik spotkał się z dobrym przyjęciem krytyki i czytelników, wydawca szybko musiał dostarczyć do księgarń drugi druk.
Także kolejne tomiki były sukcesem. Zwart als kaviaar z 2002 roku wyróżniono nagrodą Jan Campertprijs, a Dit is mijn dag (2004) doczekał się dodruku.
Następnie Wigman zdecydował się na odważny literacki projekt. Przez trzy miesiące przebywał w zakładzie psychiatrycznym Willem Arntsz Hoeve w Den Dolder. Prowadził w tym czasie dziennik, który ukazał się w 2006 roku (Het gesticht. Drie maanden Den Dolder). Także kolejny jego tomik, De wereld bij avond, zawierał wiersze w dużej mierze zainspirowane tym pobytem.
Ważnym rokiem w literackiej karierze Wigmana był rok 2012. To wtedy ukazał się kolejny jego tomik, Mijn naam is Legioen, który zebrał tak dobre recenzje, że w ciągu miesiąca doczekał się dwóch dodruków. Także na początku 2012 roku Wigman został mianowany piątym Poetą Miejskim Amsterdamu. Funkcję tę sprawował do lutego 2014 roku. Wówczas to przekazał pałeczkę Annie Enquist.
Jako Poeta Miejski Amsterdamu nie ograniczył się wyłącznie do pisania o mieście, ale starał się działać na rzecz poezji także w inny sposób. Spotykał się np. z więźniami-poetami amatorami oraz zorganizował dla nich konkurs literacki. Amsterdamskie wiersze Wigmana znajdziemy na stronie internetowej miasta.
Wigman to także tłumacz i eseista. Na język niderlandzki przełożył wiersze m.in. Baudelaire’a, Thomasa Bernharda i Rilkego. Publikował m.in. w czasopismach Zoetermeer, Inkt!, Awater i Kinbote.
Literatura niderlandzka 