Literatura niderlandzka
(Rozmowy) o współczesnej literaturze niderlandzkiej – strona prowadzona przez Fundację Literatura
Nagroda P.C. Hooft-prijs
P.C. Hooft-prijs (nagroda imienia P.C. Hoofta) – jedna z najważniejszych nagród literackich w niderlandzkim obszarze językowym, choć od 1991 roku, gdy laureatką została południowoafrykańska pisarka Elisabeth Eybers, pisząca w afrikaans, nieco zmieniło się podejście co do jej klasyfikacji. Obecnie uważa się, że jest to nagroda bardziej związana z posiadaniem obywatelstwa holenderskiego niż z językiem.
Jest to wyróżnienie za całokształt twórczości, które co roku przyznaje się naprzemiennie dla niderlandzkiej prozy, eseju oraz poezji. Obecnie integralną częścią nagrody jest również 60 tysięcy euro.
P.C. Hooft-prijs została utworzona w 1947 roku w celu upamiętnienia trzechsetnej rocznicy śmierci holenderskiego poety i dramaturga epoki renesansu – Pietera Corneliszoona Hoofta.
Do 1984 roku była przyznawana przez państwo na podstawie rekomendacji jury. Obecnie nagroda jest przyznawana przez niezależną fundację, a ceremonia odbywa się Niderlandzkim Muzeum Literatury w Hadze.
Do roku 1955 nagroda była przyznawana za konkretną pracę, następnie przeobraziła się w nagrodę za całokształt twórczości.
Laureaci:
- 1947 – Amoene van Haersolte za Sophia in de Koestraat
- 1947 – Arthur van Schendel za Het oude huis
- 1948 – A.M. Hammacher za Eduard Karsen en zijn vader Kaspar
- 1949 – Gerrit Achterberg za En Jezus schreef in ‚t zand
- 1950 – Simon Vestdijk za De vuuraanbidders
- 1951 – E.J. Dijksterhuis za De mechanisering van het wereldbeeld
- 1952 – J.C. Bloem za Avond
- 1953 – F. Bordewijk za Studiën in de volksstructuur en De doopvont
- 1954 – L.J. Rogier za In vrijheid herboren. Katholiek Nederland 1853 (rozdziały I, II, IV)
- 1955 – Adriaan Roland Holst za Late telgen
- 1956 – Anna Blaman
- 1957 – Pieter Geijl
- 1958 – Pierre Kemp
- 1959 – nie przyznano
- 1960 – Victor E. van Vriesland
- 1961 – H.W.J.M. Keuls
- 1962 – Theun de Vries
- 1963 – F.G.L. van der Meer
- 1964 – Leo Vroman
- 1965 – nie przyznano
- 1966 – Anton van Duinkerken
- 1967 – Lucebert
- 1968 – Gerard Kornelis van het Reve
- 1969 – nie przyznano
- 1970 – Gerrit Kouwenaar
- 1971 – Willem Frederik Hermans (odmówił przyjęcia nagrody po tym, jak przez pomyłkę obiecano mu za wysoką nagrodę)
- 1972 – Abel Herzberg
- 1973 – Hendrik de Vries
- 1974 – Simon Carmiggelt
- 1975 – Rudy Kousbroek
- 1976 – Remco Campert
- 1977 – Harry Mulisch
- 1978 – Cornelis Verhoeven
- 1979 – Ida Gerhardt
- 1980 – Willem Brakman
- 1981 – Karel van het Reve
- 1982 – M. Vasalis
- 1983 – Hella S. Haasse
- 1984 – nie przyznano
- 1985 – nie przyznano
- 1986 – nie przyznano
- 1987 – Hugo Brandt Corstius
- 1988 – Rutger Kopland
- 1989 – Jan Wolkers(odmówił przyjęcia nagrody, ponieważ pominięto Martena Toondera)
- 1990 – Kees Fens
- 1991 – Elisabeth Eybers
- 1992 – Anton Koolhaas
- 1993 – Gerrit Komrij
- 1994 – J. Bernlef
- 1995 – A. Alberts
- 1996 – K. Schippers
- 1997 – Judith Herzberg
- 1998 – F.B. Hotz
- 1999 – Arthur Lehning
- 2000 – Eva Gerlach
- 2001 – Gerrit Krol
- 2002 – Sem Dresden
- 2003 – H.H. ter Balkt
- 2004 – Cees Nooteboom
- 2005 – Frédéric Bastet
- 2006 – H.C. ten Berge
- 2007 – Maarten Biesheuvel
- 2008 – Abram de Swaan
- 2009 – Hans Verhagen
- 2010 – Charlotte Mutsaers
- 2011 – Henk Hofland
- 2012 – Tonnus Oosterhoff
- 2013 – A.F.Th. van der Heijden
- 2014 – Willem Jan Otten
Źródła:
http://nl.wikipedia.org/wiki/P.C._Hooft-prijs
http://www.pchooftprijs.nl/xhtml/index.php
—
Sylwester Paluszczak
Literatura niderlandzka 