Literatura niderlandzka
(Rozmowy) o współczesnej literaturze niderlandzkiej – strona prowadzona przez Fundację Literatura
C jak… Paulien Cornelisse. W żywiole i na żywioł (językowy)
Gdybyśmy bawili się w porównywanie pisarzy zagranicznych do polskich, to Paulien Cornelisse mogłaby być w pewnym sensie polskim Robertem Stillerem – jej felietony zebrane w Taal is zeg maar echt mijn ding (Język to tak jakby mój żywioł) i En dan nog iets (I jeszcze coś) niosą ze sobą podobną ilość smaczków, co jego Pokaż język!. 
Istnieje pewien rodzaj ludzi, raczej nieszkodliwych dziwaków –sama się do nich zaliczam – którzy będą pękali ze śmiechu, czytając teksty o tym, czym różni się „fajny” od „fajnego fajnego”, o tym, czym różni się wyzwanie kogoś od całego organu męskiego od wyzwania tegoż osobnika nazwą tylko części tegoż organu czy o różnych odmianach języka niemieckiego, które można usłyszeć w Holandii. Albo o języku samym w sobie:
Ponieważ język to jedyna rzecz, w jakiej jesteśmy lepsi od zwierząt, to dla ułatwienia od razu uważamy, że jest on bardzo ważny. Łatwo możemy współpracować, ostrzegać siebie nawzajem i uczyć się nowych rzeczy. Dlatego mamy się lepiej niż zwierzęta. Naszym zdaniem. Ale to oczywiście względne. Karaluch jest w stanie przeżyć katastrofę atomową, przez co ma nad nami przewagę. Tylko dlatego, że karaluch nie potrafi przekazać nam swojej wizji świata (na przykład pisząc książkę Katastrofa atomowa to tak jakby mój żywioł), my ludzie nadal myślimy, że funkcjonujemy najlepiej na świecie.
(Paulien Cornelisse, wstęp do Taal is zeg maar…)
A że Paulien Cornelisse wcale nie jest pisarką, tylko artystką kabaretową? To już zupełnie inna historia…
Część druga: B jak… Naomi Rebekka Boekwijt
Literatura niderlandzka 