U jak… Manon Uphoff. Mroczne historie z dużych pokojów
Proza Manon Uphoff jest bardzo – w moim odczuciu – nieholenderska: transowa i oniryczna, a jednocześnie opowiadająca między słowami o ciemnych stronach życia. Zapada poranek (De ochtend valt), pierwsza książka … Czytaj dalej
T jak… Franca Treur. Pocztówki z bardzo małych światów
O zamkniętych, opresyjnych społecznościach to ja mogę czytać zawsze i wszędzie. Dlatego z wypiekami na twarzy pochłonęłam Dorsvloer vol confetti (Całe klepisko w confetti), pierwszą powieść Franki Treur. Razem ze mną … Czytaj dalej
S jak… Jan Siebelink. Ten, który klęczał na grządce bratków.
Gdyby spytać przeciętnego Holendra o to, z czym mu się kojarzy Jan Siebelink, odpowiedź byłaby jedna – z klęczeniem na grządce bratków. Taki bowiem tytuł – Klęcząc na grządce bratków … Czytaj dalej
R jak… Kasper van Royen. Filozof zostaje tatą.
Ok. To było tak. Miałam pisać o zupełnie innym autorze. A potem spędziłam pół nocy, zarykując się ze śmiechu nad felietonami Van Royena, zamówiłam jego książkę i chwilowo zapomniałam o … Czytaj dalej
P jak… Gustaaf Peek. A także jak penis, porno, powieść i jeszcze parę innych rzeczy.
Godin, held. Bogini, bohater. Gustaaf Peek wiele obiecuje samym tytułem swojej czwartej powieści, wydanej w 2014 roku. A co daje czytelnikowi? Potężną dawkę seksu – od literackich opisów po dialogi … Czytaj dalej
O jak… Thomas Olde Heuvelt. Cudowne dziecko holenderskiego fantasy.
Jak nie bez racji głosi stereotyp, Holendrzy są narodem twardo stąpającym po ziemi. Doskonale ma się tu realistyczna powieść psychologiczna, kolejne thrillery biją rekordy popularności, a czerwiec ogłoszono miesiącem „książek … Czytaj dalej
N jak… Tom Naegels. Belgia bez lukru.
Tom Naegels przypomina mi trochę czarodzieja z magiczną skrzynką. Skrzynka nazywa się powieść, a Naegels wkłada do niej kolejne trudne tematy – nielegalnych imigrantów w rodzinnej Antwerpii, rozłożone na raty … Czytaj dalej
M jak… Lieke Marsman. Bo poezja może być fajna.
„(…) powiedziałam mężczyźnie,/ który za mną szedł:/ spróbuj może mnie śledzić,/ kiedy to ja będę szła za tobą. Czy uda ci się zgadnąć,/ dokąd idę? (…)”. Lieke Marsman należy do … Czytaj dalej
L jak… Joris Luyendijk. O bankach po ludzku i po ludzku o ludziach.
Joris Luyendijk nie może narzekać na brak popularności wśród krytyków i czytelników. Jego najnowsza książka, Dit kan niet waar zijn (To nie może być prawda), utrzymuje się już od 18 … Czytaj dalej
K jak… Anton Koolhaas. I wszystkie jego zwierzęta.
Z Antona Koolhaasa to był kawał gagatka. A jak nie, to przynajmniej niezły psycholog. Ten pisarz i autor scenariuszy filmowych do dziś jest najbardziej znany ze swoich opowiadań o zwierzętach. … Czytaj dalej
Literatura niderlandzka 