(Rozmowy) o współczesnej literaturze niderlandzkiej – strona prowadzona przez Fundację Literatura
Arnon Grunberg jest uważany za jednego z najlepszych i najciekawszych współczesnych pisarzy niderlandzkich. Jest płodnym autorem. Napisał wiele książek, otrzymał wiele nagród, jego książki są przetłumaczone na wiele języków.
Źródło: Wikimedia, autor Milliped
Urodził się w 1971 roku w Amsterdamie, w rodzinie żydowskiej, naznaczonej traumami drugiej wojny światowej.
Został wyrzucony ze szkoły średniej, imał się rozmaitych zajęć, chciał zostać aktorem. W końcu postanowił pisać. Jedną z jego inspiracji jest pisarstwo Marka Hłaski. Lekturę książek tego pisarza poleciła mu polska przyjaciółka, matka kolegi ze szkoły. Używał nawet pseudonimu Marek van der Jagt, imię było nawiązaniem do Marka Hłaski.
W 1994 roku zadebiutował powieścią „Niebieskie poniedziałki”, opartą na doświadczeniach jego własnej młodości. Opisał w niej swoje seksualne przygody w okresie dojrzewania i poruszył temat doświadczeń rodziców w czasach wojny. Krytyka okrzyknęła powieść „groteskową komedią, rzadkością w literaturze niderlandzkiej”.
Do najważniejszych jego książek należą:
(1994) Blauwe maandagen; (Niebieskie poniedziałki)
(2000) Fantoompijn (pol:Ból fantomowy, Muza, 2004)
(2000) De geschiedenis van mijn kaalheid (Historia mojego łysienia) pod pseudonimem: Marek van der Jagt;
(2001) De Mensheid zij geprezen, Lof der Zotheid 2001 (Niech będzie pochwalona ludzkość, Pochwała głupoty)
(2002) Gstaad 95–98 (Marek van der Jagt)
(2003) De asielzoeker (Azylant)
(2004) De joodse messias; (Żydowski mesjasz)
(2006) Tirza; (pol: Tirza, Pauza, 2018)
(2008) Onze oom (Nasz wujek)
(2012) De man zonder ziekte (Człowiek bez choroby)
(2015) Het bestand (Plik)
(2016) Moedervlekken (Znamiona)
(2018) Goede Mannen (Dobrzy ludzie)
Grunberg jest również znanym publicystą komentującym współczesne wydarzenia i świat. Chętnie bierze udział w niecodziennych projektach.
Próbując zrozumieć proces twórczy, podczas pisania powieści „Het Bestand”, pozwolił naukowcom podłączyć się do rozmaitych aparatów, które mierzyły aktywność jego mózgu podczas procesu pisania powieści.
Pisarz znany jest z okresów, kiedy całkowicie oddaje się sprawom społecznym. Spędzał czas wśród masażystów w rumuńskim kurorcie, wśród pacjentów belgijskiego oddziału psychiatrycznego, wśród kelnerów wagonów restauracyjnych w szwajcarskim pociągu i był ze zwykłą holenderską rodziną na wakacjach.
Pojechał z holenderskimi oddziałami do Afganistanu i Iraku oraz odwiedził Zatokę Guantanamo.
Wszystko, oczywiście, opisywał.
Pisarz od wielu lat mieszka częściowo w Nowym Jorku, częściowo w Amsterdamie.
Nagrody:
1994 Anton Wachter Prize za Blauwe maandagen
1996 Gouden Ezelsoor za Blauwe maandagen
2000 Anton Wachter Prize za De geschiedenis van mijn kaalheid (Marek van der Jagt)
2000 AKO Literature Prize za Fantoompijn (Ból Fantomowy,)
2002 Golden Owl Literature Prize za De mensheid zij geprezen
2004 AKO Literature Prize za The Asylum Seeker
2004 Ferdinand Bordewijk Prize za The Asylum Seeker
2007 Golden Owl Literature Prize za Tirza
2007 Libris Prize za Tirza
2009 Constantijn Huygens Prize za całokształt twórczości